Zamocowywanie przedmiotu w imadłach. Zamocowanie przedmiotu w szczękach imadła wymaga silnego ściśnięcia ich za pomocą sruby, przez dokręcanie jej pokrętłem. Przedmiot powinien być zamocowany w środku szczęki, a nigdy z boku, gdyż spowoduje to przekrzywienie szczęki ruchomej.
Bezpośrednie zamocowanie przedmiotu w szczękach powoduje uszkadzanie już obrobionej powierzchni. Aby temu zapobiec, leży szczęki imadła zaopatrzyć w miękkie nakładki, np. z blachy miedzianej, cynkowej lub ołowianej grubości 2 do 3 mm.
Jeżeli zamocowanie w szczękach imadła jest niemożliwe ze względu na kształt przedmiotu, to stosujemy specjalne wkładki. Ich kształt zależy od obrabianego przedmiotu.

Urządzenia specjalne. Szybkie i nie powodujące uszkodzeń rozbieranie i składanie części samochodu w zespołach wymaga często takiego ich zamocowania, jakiego nie może zapewnić imadło. Dlatego też pracownia ślusarska naprawy samochodów powinna być zaopatrzona również w specjalne przyrządy i urządzenia do zamocowywania zespołów podstawowych, jak np.:
a)    stojak do rozbiórki silnika,
b)    przewoźny stojak montażowy nastawny i obrotowy,
d) stojak przenośny, przewoźny itp.

Imadło do rur. Niejednokrotnie bezpośrednie zamocowanie przedmiotu w szczękach zwykłego imadła jest niemożliwe ze względu na jego kształt. Do zamocowywania np. rur jest używane specjalne imadło, którego szczęki mają wgłębienia lub wycięcia.

Imadła maszynowe. Do zamocowywania przedmiotów do obróbki mechanicznej używane są imadła maszynowe. Mają one nieco odmienny sposób zamocowywania niż ręczne, ze względu na konieczność ustawiania ich w dowolnych miejscach stołu obrabiarki.