Bonsai formowane w tym stylu ma pień i gałęzie zwisające poza krawędź pojemnika, czyli tworzące „kaskadę” (stąd japońska nazwa Kengai – styl kaskadowy). Bonsai formowane w stylu Ken-gai musi być dobrze i głęboko zakorzenione, tak jak drzewo zwieszające się z występów skalnych, i dlatego jest sadzone w głębszym niż normalnie pojemniku w celu lepszego „zakotwiczenia” drzewka i wyważenia kompozycji. Do formowania w tym stylu nadają się drzewa i krzewy o drobnych liściach lub igłach oraz o pniu łatwo poddającym się wyginaniu. Efektowne bonsai w tym stylu można otrzymać już po roku lub dwóch, np. z wierzby płaczącej, lecz duże tempo wzrostu rośliny powoduje konieczność częstego korygowania jej kształtu.

Tworząc bonsai w stylu Kengai młode drzewko sadzi się skośnie w pojemniku i stosując drutowanie lub odciągi z nici bądź drutu wygina się pień do dołu. Pień powinien być kręty, wijący się, a „chmurki” liści winny znajdować się na tym samym poziomie, co wygięcia pnia.

Bonsai w stylu Kengai można tworzyć również z drzewek wybranych w szkółce. Należy do tego celu wybrać drzewko o grubym pniu i nisko wyrastających gałęziach. Pień należy odpiłować powyżej dolnej gałęzi, starając się aby powierzchnia cięcia była jak najmniej widoczna. Pozostawiona gałąź przejmuje rolę pnia, a poprzez cięcie przyrostów możemy korygować kierunek jej wzrostu. Korzystne może być również lekkie przechylenie drzewka w pojemniku podczas przesadzania.