Klony (Acer), wiązy (Ulmus) i brzostownice (Zelkova). U klonów liście są ustawione okółkowo na pędzie i w związku z tym z jednego węzła wyrastają 2 liście. U wiązów i brzostownic ustawienie liści na pędzie jest skrętoległe i z jednego węzła wyrasta tylko jeden liść. U tych gatunków drzew, często stosowanych w sztuce bonsai, nowe pędy skracamy nożyczkami począwszy od wiosny aż do późnego lata. Młodym drzewom pozostawiamy na pędzie 2-3 węzły liści, starszym natomiast tylko 1 węzeł. Starszym drzewom, rosnącym wolniej, wystarczy raz wiosna skrócić nowe pędy, a później do końca okresu wegetacji usuwać tylko pędy długie, mocno wybijające. Zbyt silny wzrost gałęzi możemy również powstrzymać usuwając wierzchołek wzrostu i liście wyrastające na tej gałęzi.

Brzozy (Betula), dęby (CLuercus). buki (Fagus) i graby (Carpinus). Pędy u tych drzew przycinamy, gdy nowe przyrosty mają 4-5 węzłów liści. Pozostawiamy 1-2 węzłów na pędzie.

Wierzby (Salix) Wczesną wiosną, przed rozwinięciem pąków, skracamy jednoroczne pędy, pozostawiając jedynie 2 pączki na pędzie. W czasie wegetacji skracamy tylko te nowo przyrosty, które szpecą wygląd drzewka.

Oliwniki (Eleagnus) W maju skracamy nowe pędy, pozostawiając 2-3 węzły liści. Czynność tę powtarzamy w czerwcu, pozostawiając tylko 1 -2 węzły liści na pędzie.

Berberysy (Berberis). Nowe pędy przycinamy w miarę ich wzrostu, to jest od kwietnia aż do września, pozostawiając odcinek z 1 -2 węzłami liści.

Wiśnie (Prunus), morele (Armeniaca) i brzoskwinie (Persica).

Nowe pędy skracamy w końcu września, pozostawiając 4-5 węzłów liści na pędzie. Te same pędy skraca się ponownie wiosną następnego roku, po kwitnieniu, pozostawiając 2-3 pączki na pędzie. Po przekwitnięciu kwiatów należy usunąć ich resztki. W czasie całego okresu wegetacji usuwamy pączki przybyszowe tworzące się na pniu drzewka.

Forsycje (Forsythia). W lipcu skraca się nowe pędy, pozostawiając 3-4 węzły liści na pędzie. Wiosną następnego roku, po kwitnieniu, skraca się te pędy pozostawiając 1-2 węzły liści.

Glicynia japońska (Wisteria floribunda). Krzew ten należy wczesną wiosną przesadzić i przyciąć korzenie, co sprzyja obfitszemu kwitnieniu. Nowe pędy skracamy w czerwcu pozostawiając na pędzie 3-4 pączki.

Jabłonie (Malus), Grusze (Pyrus) i inne gatunki o ozdobnych owocach. Nowe pędy wyrosłe po przekwitnięciu kwiatów, skracamy w lipcu, pozostawiając 2 węzły liści na pędzie. Jeśli drzewko wypuszcza nowe pędy jeszcze po tym zabiegu, to usuwamy je całkiem lub skracamy, zostawiając tylko 1 węzeł. Aby zapewnić owocowanie, należy w czasie kwitnienia jednym kwiatem zapylić inne.

Pigwowiec japoński (Chaenomeles japonica). Wiosną, po przekwitnięciu kwiatów, skracamy nowe pędy (niekwitnące), pozostawiając 1-2 pączków i cięcie tych pędów powtarzamy we wrześniu, pozostawiając 4-5 pączków na pędzie. Jednocześnie, we wrześniu, skracamy 2-letnie pędy (kwitnące wiosną), pozostawiając 2-3 węzły liści. Krzew ten należy przesadzać tylko jesienią, ponieważ przesadzanie wiosną często powoduje osłabienie systemu korzeniowego.