Jakość bonsai można ocenić

Bonsai powinno mieć charakterystycznie ukształtowany pień oraz konary i korzenie. Dzięki odsłonięciu górnej części systemu korzeniowego roślina nabiera cech starego drzewa. Korzenie drzewa o pniu wznoszącym się pionowo powinny rozchodzić się promieniście na wszystkie strony, jeżeli pień jest pochylony, korzenie znajdujące się po przeciwnej stronie niż wierzchołek drzewa muszą być znacznie lepiej rozwinięte od tych wyrastających pod pniem. Pień stanowi oś drzewa. Zwęża się on równomiernie od podstawy w kierunku wierzchołka. Wszystkie nagłe zmiany grubości pnia zakłócają jego harmonię. Jeżeli pień tworzy wygięcia, to po ich zewnętrznej stronie znajdują się konary.

Zarówno z pni pochylonych, jak i wyprostowanych konary powinny wyrastać pojedynczo na różnej wysokości. Im wyżej, tym cieńsze, krótsze i coraz mniej rozgałęzione stają się konary. Najniższy konar powinien być r.ie tylko najgrubszy’ ale również najsilniej rozgałęziony. Kolejne konary rozkładają się spiralnie wokół pnia. od dołu do góry.

Najniższy z nich, zwany głównym, powinien być skierowany w bok. Następny znajduje się po przeciwne; stronie i, gdy obserwuje się go z przodu, tworzy z głównym kona-
rem kąt rozwarty. Trzeci konar skierowany jest do tyłu, ale nie zostaje zasłonięty przez pień. Dzięki niemu drzewo zyskuje głębię. Kolejne konary
układają się według tego wzoru. Podczas oglądania drzewa z góry nie powinno być widać dwóch konarów pokrywających się.