Uprawa bonsai jest najbardziej popularna w Japonii, gdzie w każdym domu znajduje się uehiba – kącik przeznaczony na uprawę roślin. Każdy twórca bonsai – zgodnie z maksymą starożytnego filozofa chińskiego Lao Tsy, według którego można poznać świat nie opuszczając domu – z wielką cierpliwością opiekuje się swym bonsai – mikrokosmosem zaklętym w małym drzewku.

W Europie bonsai zostało pokazane po raz pierwszy podczas światowej wystawy w Paryżu w 1878 roku i powtórnie w Londynie w roku 1909. Od tego czasu sztuka miniaturyzowania drzew i krzewów zyskała tu sobie wielu sympatyków. Obecnie najważniejszymi ośrodkami zainteresowania bonsai, prócz Dalekiego Wschodu, są Stany Zjednoczone, Australia, Wielka Brytania i Niemcy. Miłośnicy bonsai są zrzeszeni w kluby, których w samej Europie jest około 35. W dzisiejszym świecie, nacechowanym nerwowością i pośpiechem, sztuka bonsai jest dla wielu ludzi obroną przed stresami, pozwala spojrzeć z dystansem na upływający czas i nasze życie, przybliża nas do przyrody, której jesteśmy częścią. Przyroda jest najlepszym nauczycielem twórcy bonsai, a podglądanie przyrody najlepszą nauką. Obserwacja drzew rosnących w naturze dostarcza nam wzorów, a cierpliwe próby i konsekwentne działanie nadają indywidualny charakter naszemu bonsai.