Styl wyprostowany nieregularny

Jak wskazuje nazwa, pień drzewa odznacza się łagodnymi wygięciami, które ku górze stają się coraz mniej zdecydowane. Wygięcia pnia powinny zawsze kierować się nie tylko na boki, ale również w przód i w tył.

Korona wznosi się pionowo nad dobrze widoczną podstawą pnia i jest tylko lekko pochylona w przód. Dzięki temu drzewo jakby otwiera się przed osobą patrzącą. Grubsze konary wyrastają z zewnętrznej strony wygięć pnia, stanowiąc jakby ich poziome przedłużenie. Sylwetka drzewa przypomina trójkąt nierówno boczny, przy czym jeden wierzchołek stanowi koniec najniżej położonego
konaru, drugi – koniec następnego konaru, a ostatni wierzchołek to czubek korony Naczynie powinno być płaskie, kształtu owalnego lub prostokątnego, szerokości równej dwóm trzecim wysokości drzewa. Wysokość boku naczynia odpowiada przekrojowi pnia w jego najgrubszym miejscu. Drzewko należy umieścić w odległości dwóch trzecich od brzegu naczynia, tuż za linią wyznaczającą jego środek.