Bonsai Jesion (Bonsai Fraxinus uhdei)
Niemiecka nazwa jesionu (Esche) pochodzi od staro-islandzkiego słowa „Ask”, które oznacza również człowieka. Według mitologii skandynawskiej pierwszy człowiek został stworzony przez bogów z drewna jesionu.
Jesion Fraxinus uhdei jest subtropikalnym drzewem osiągającym w swojej ojczyźnie wysokość 15-20 m i mającym popielatoszarą korę. Jego drewno jest bardzo twarde, ale jednocześnie wyjątkowo elastyczne.
Ciemnozielone dekoracyjne liście tego jesionu są nieparzystopierzaste, położone naprzeciwległe. Każdy liść ma długość około 20 cm i jest złożony zwykle z 7 listków o lekko ząbkowanych brzegach. Liście są osadzone zawsze parami, dokładnie naprzeciw siebie, jak u klonu.
Stanowisko. Latem szczególnie korzystne jest stanowisko w pełnym słońcu na świeżym powietrzu. Roślina może też stać przy jasnym oknie w pokoju. Zimą wskazane jest chłodne pomieszczenie o temperaturze ok. 15°C.
Podlewanie. Na wielkość blaszki liściowej i zwarty pokrój można wpływać dzięki właściwemu podlewaniu. Należy zawsze czekać z podlewaniem, aż ziemia lekko przeschnie. Również zimą trzeba utrzymywać tylko umiarkowaną wilgotność, ale nie dopuszczać do przesuszenia.
Nawożenie. Od wiosny do jesieni zasila się roślinę co dwa tygodnie płynnym nawozem. Zimą powinno się stosować nawóz co sześć tygodni.
Przesadzanie. Co dwa lub trzy lata należy przesadzić jesion do mieszanki ziemi Akadama, kompostu z kory i piasku (proporcje 2:1: 1). Najpierw silnie przycina się korzenie.
Przycinanie. Z przycięciem nowych pędów należy zaczekać, aż lekko zdrewnieją. Wtedy trzeba je skrócić, pozostawiając 1-2 pary liści. Bardzo duże liście powinny być regularnie usuwane. W tym celu należy ściąć ogonek liściowy tuż za nasadą. Z pąka w kącie liścia wyrośnie nowy pęd. Grubsze konary i poprzecznie rosnące gałęzie można wycinać przez cały rok.
Drutowanie. Od późnej jesieni drutuje się zdrewniałe pędy. W tym samym czasie można również kształtować właśnie w ten sposób grubsze gałązki jesionu.