Bonsai Dąb – Bonsai Quercus

Dęby już od dawna sprawdziły się jako materiał na bonsai. Jednak nie każdy potrafi je formować, gdyż liście mają za duże, a gałęzie i pień nie tak łatwo dadzą się proporcjonalnie kształtować. Na to, żeby liście dębów wyglądały trochę drobniej, a całość robiła wrażenie harmonii, dęby powinny mieć co najmniej 70 cm wysokości. Bonsai dębowe prowadzimy ze znalezisk.

Występują u nas następujące gatunki: dąb szypułkowy Quercus robur; dąb bezszypułkowy Quercus petrea; dąb omszony Quercus pubescens i dąb czerwony Quercus rubra.

Podłoże: W warunkach naturalnych dęby lubią ziemię średnio ciężką, gliniastą, z niewielką zawartością próchnicy. Do bonsai używamy żyznej, przepuszczalnej glinki zmieszanej z kompostem. Rośliny znajdujące się w stadium wzrostu dostają ziemię złożoną z 2 części glinki akadama zmieszanej z jedną częścią rozłożonej mieszanki liściowej. Wyrośniętym dębom bonsai dajemy mieszankę ziemi złożoną z 9 części glinki akadama i 1 części rozłożonego kompostu. Bardzo ważna jest misa o wysokości wewnątrz co najmniej 8 cm, ponieważ dęby chętnie wypuszczają pionowe korzenie palowe i dlatego nie znoszą płaskich pojemników. Jako drenaż wystarczy cienka warstwa grubego piasku rzecznego (ziarno 2-4 mm).

Nawożenie: Wyrośnięte dęby nie potrzebują nawozu albo bardzo niewiele. Obfite nawożenie powoduje wyrastanie dużych, brzydkich liści, nieładnie wyglądających nawet na bardzo dużych bonsai. Młodsze rośliny dokarmiamy normalnie nawozami organicznymi, co 4 tygodnie od kwietnia do końca sierpnia.

Zimowanie: Bonsai z dębów mają korzenie wrażliwe na mróz. Żeby pewnie przezimowały, warto przysypać je opadłymi liśćmi aż po czubki gałęzi, wtedy nie trzeba już ich przykrywać folią lub szkłem.

Owijanie drutem: Drutujemy najlepiej jesienią, po opadnięciu liści, po czym drut pozostaje na roślinie prawie przez dwa lata. W miejscach, gdzie wrasta w korę, należy go natychmiast zdjąć i w razie potrzeby założyć na nowo. Używamy twardego drutu miedzianego, aluminiowego lub miękkiego żelaznego.

Przycięcie gałęzi: Mocne gałęzie tniemy od stycznia do końca marca. Świeże pędy można przycinać w razie potrzeby przez cale lato. Miejsca po cięciu koniecznie trzeba opatrzyć woskiem sadowniczym, ponieważ otwarte rany na dębie szybko mogą zacząć gnić.

Cięcie formujące: Żeby dębom nadać piękną sylwetkę, trzeba je przycinać przez cale lato, co oznacza cięcie świeżych pędów co 14 dni do odpowiedniej formy. Na to potrzebne jest dobre wyczucie kształtu budowy i ustawienia gałęzi.

Cięcie liści: Można je ciąć co trzy lata. Obcinamy przy tym wszystkie liście, nawet zupełnie małe, razem z ogonkami. Odpowiednią porą ku temu jest ostatni tydzień czerwca. Po trzech tygodniach pojawią się nowe liście. Również i wtedy niektóre będą za duże. Przytniemy je nożyczkami do połowy, aby roślina wyglądała bardziej harmonijnie.

Siedlisko; Dla dębów korzystne jest miejsce słoneczne. Sprzyja ono wyrastaniu mniejszych liści i krótszych ogonków. Poza tym są tu mniej narażone na mączniaka, chorobę grzybową atakującą przede wszystkim dęby, a występującą na miejscach wilgotnych i cienistych.

Wykopywanie i przesadzanie: Wczesną wiosną, gdy tylko ziemia się rozmrozi, można wykopywać Jamadori. W przypadku starych, ciężkich roślin trzeba na rok wcześniej oddzielić korzeń palowy. Przesadzamy do doniczek w kwietniu do końca maja lub w październiku do listopada.

Formowanie: Nie wszystkie formy można osiągnąć w przypadku dębów. Sprawdziły się pochylone formy wielopienne i wolno wzniesione formy miotlaste, jeśli roślina jest dostatecznie duża. Możliwe do uzyskania, ale nie polecane, są formy dziwaczne. Wielkość dębu gra bardzo ważną rolę, gdyż nie powinno się prowadzić rośliny o wysokości poniżej 70 cm. Dęby mają bardzo nieproporcjonalne liście, które dopiero od określonej wielkości przestają się różnić.

Podlewanie: Nigdy nie należy lać wody na liście. W czasie deszczu poleca się przestawienie rośliny w suche miejsce. Pod koniec lata wilgoć powoduje wystąpienie na liściach mączniaka. Do podlewania można używać odstanej wody wodociągowej, która może nawet być twarda, byle tylko nie lać jej z góry. Zanurza się więc roślinę w zbiorniku z wodą, tak żeby nie dostawała się do nasady pnia, ponieważ wapń z wody powoduje odkładanie się na nim białego osadu. W czasie lata odpowiednią do podlewania porą dnia jest wczesny ranek do godz. 9, a w maju i wrześniu do godz. 10.