Bonsai Bugenwilla gładka (Bonsai Bougainvillea glabra)
Bugenwilla pochodzi z Brazylii i jest wieloletnim pnączem o zdrewniałych pędach. Ponieważ jednak wykształca silny pęd główny, można dość łatwo ukształtować z niej drzewko. Szczególnie dobrze wygląda jako duże bonsai.
Na długich gałęziach bugenwilli tworzą się obok błyszczących, zielonych, lekko owłosionych liści również ciernie. Kwiaty są niepozorne, białe lub żółtawe, zebrane po trzy i otoczone również trzema podkwiatkami, czyli liśćmi wyrastającymi na szypułkach kwiatowych. Są one barwne, zwykle fioletowe. Do zapewnienia obfitego kwitnienia konieczne jest nie tylko zimowanie w chłodzie, ale również jasne stanowisko, natomiast latem bugenwilla powinna znajdować się na świeżym powietrzu.
Stanowisko. Latem należy roślinę wynieść na dwór w ciepłe i słoneczne miejsce. Zimą powinna się znaleźć w chłodnym i jasnym pomieszczeniu, w temperaturze 6-12°C. W tym czasie opadają liście, całkowicie lub tylko częściowo.
Podlewanie. Latem i w okresie kwitnienia ziemia musi być stale dobrze wilgotna, jednak należy unikać stojącej wody. Zimą podlewa się umiarkowanie, jednak podłoże nie powinno nigdy zupełnie wyschnąć.
Nawożenie. Od wiosny do końca sierpnia raz w tygodniu zasila się bugenwillę płynnym nawozem. W zimie natomiast w ogóle nie wolno nawozić.
Przesadzanie. Co dwa lata przed wypuszczeniem nowych pędów lub w październiku przesadza się roślinę do mieszanki ziemi Akadama, kompostu z kory i piasku (proporcje 2 : 2 : 1). Przed sadzeniem przycina się korzenie. Przycinanie. Bardzo długie pędy muszą po kwitnieniu zostać przycięte aż do starego drewna. Do połowy maja nowe pędy są skracane do takiej długości, aby pozostały 2-3 liście. W czasie kolejnego kwitnienia rośliny się nie przycina.
Drutowanie, jeszcze miękkie, niezupełnie zdrewniałe pędy łatwo poddają się drutowaniu. Całkowicie zdrewniałych pędów nie można już kształtować za pomocą drutu.