Podział i własności smarnych środków rdzochronnych

Zabezpieczenie wyrobów metalowych na okres magazynowania i transportu za pomocą środków opartych na olejach i smarach mających własności rdzochronne jest podstawową metodą stosowaną w technice ochrony czasowej. Mimo wynalezienia w ostatnich latach całego szeregu nowych środków do ochrony czasowej, smary i oleje należą w dalszym ciągu, szczególnie u nas w kraju, do podstawowych surowców używanych do konserwacji dzięki niskiej cenie, prostocie nakładania i możliwości dostosowania smarów i olejów rdzochronnych do różnorodnych wymagań. Do ochrony przed korozją stosowane są następujące zasadnicze grupy środków konserwujących typu olejów i smaru: a) roztwory uzyskane przez rozpuszczenie stałych węglowodorów, bitumów, lanoliny, wosków i żywic syntetycznych w mieszaninie rozpuszczalników; b) roztwory uzyskane przez rozpuszczenie lanoliny, wosków, inhibitorów korozji oraz innych specjalnych związków w rozpuszczalnikach organicznych; c) smary stałe uzyskane przez zagęszczenie olejów mineralnych stałymi węglowodorami (parafina, cerezyna, petrolatum), woskami oraz niekiedy bitumami lub żywicami; d) smary stałe uzyskane przez zagęszczenie olejów mineralnych lub roślinnych mydłami kwasów tłuszczowych; e) oleje mineralne z dodatkiem lub bez dodatku inhibitorów korozji i zagęszczaczy.