Zmniejszenie ilości braków wskutek rdzewienia części

Zmniejszenie ilości braków wskutek rdzewienia części. Największe oszczędności wynikają jednak z kosztów odkonserwowywania, który to proces odpada, np. w przypadku kooperacji lub długiego magazynowania. Zakłady, które stosują lotny inhibitor do ochrony wyrobów sprzedawanych do użytku w kraju, po przeprowadzeniu kalkulacji opakowania metodą inhibitorową i z zastosowaniem smaru nie osiągają bezpośrednio wielkich korzyści ekonomicznych. Głównymi czynnikami, które skłaniają zakłady do użycia tej metody są sugestie jednostek handlowych doceniających rolę jaką ma podwyższenie wartości handlowej opakowania, zmniejszenie ilości braków wskutek rdzewienia części, uniknięcie przekonserwowywania w magazynach central handlowych, łatwość manipulacji w magazynach, podwyższenie higieny pracy w magazynach wyrobów metalowych i w handlu detalicznym. Bezsporną i ekonomicznie korzystną sprawą jest natomiast użycie opakowania z lotnym inhibitorem, tam, gdzie zużycie oleju lub smaru konserwującego jest znikome, a ocena wyrobu wysoka (igły dziewiarskie, suwmiarki, śruby mikrometryczne, broń, narzędzia lekarskie). Wydaje się, że nawet przy stosunkowo obecnie wysokiej cenie lotnego inhibitora korozji konieczne jest użycie go do zabezpieczenia wyrobów metalowych przeznaczonych na eksport. Nowoczesność opakowania może być osiągnięta jedynie przez zastosowanie tej właśnie metody konserwacji oraz użycie tworzyw sztucznych. Jak wynika z dotychczasowych doświadczeń nad wprowadzeniem lotnych inhibitorów korozji przemysł metalowy skierowuje swe wysiłki przede wszystkim właśnie w tym kierunku używając lotnego inhibitora do opakowań eksportowych.