Warstwa twarda, otrzymywana przez zanurzenie na gorąco. Smar TDM oraz smar Antykor „ŁT”. Opis ogólny. Materiały, które mają tworzyć twardą powłokę na powierzchni metalu, uprzednio stapia się w wannach żelaznych. Warstwy ochronne otrzymuje się przez zanurzanie drobniejszych wyrobów w wannie, zawierającej rozpuszczony materiał. Własności warstwy. Warstwa jest gruba i dokładnie przylega do chronionej powierzchni. W podwyższonej temperaturze nie powinna ona mięknąć, a w temperaturach niskich odpadać od metalu. Wyroby powinny być oczyszczone z kurzu i zanieczyszczeń przed ich zabezpieczeniem. W celu usunięcia starej warstwy ochronnej z wyrobów można zanurzyć je do gorącego oleju mineralnego, przez co warstwa smaru zostanie usunięta, a na powierzchni wyrobu pozostanie tylko warstwa oleju. Można też zastosować oczyszczenie za pomocą rozpuszczalnika. Warstwa ochronna twarda otrzymywana przez zanurzanie na gorąco jest bardziej odporna na korozję i na ścieranie (uszkodzenie mechaniczne) niż warstwa miękka (Typ 3). Dlatego też środkami tego typu powinny być chronione przede wszystkim te wyroby, które mają być po zakonserwowaniu opakowywane w papier bez obawy uszkodzenia warstwy (np. łożyska toczne). Ze względu na ciemną barwę warstwy istnieją często zastrzeżenia, że jest ona niechętnie widziana przez odbiorców wyrobów w przypadku eksportu. Sposób nakładania. Warstwę ochronną uzyskuje się przez zanurzanie wyrobów metalowych do gorącego, stopionego i odwodnionego w temperaturze powyżej 100°C smaru. Po ochłodzeniu tworzy się warstwa antykorozyjna. Grubość warstwy można kontrolować przez ustalenie temperatury kąpieli oraz ilości zanurzeń.