Papier nasycony lotnym inhibitorem korozji. Materiały (np. papier) nasycone lotnym inhibitorem korozji należy umieszczać w bezpośrednim sąsiedztwie chronionego przedmiotu tak, aby odległość jego od powierzchni pokrytej inhibitorem nie przekraczała 5 cm. Najlepsze wyniki daje szczelne owiniecie przedmiotów w papier z lotnym inhibitorem. Powierzchnia papieru pokryta białą warstwą inhibitora powinna być skierowana do metalu. Stroną zewnętrzną jest przeważnie warstwa parafiny z polietylenem. Nie jest dopuszczalne, aby na drodze przenikania par inhibitora powierzchni metalu znajdowała się jakaś przegroda czy to w postaci papieru parafinowanego, innej części, czy też przegrody stanowiącej część opakowania zewnętrznego. Miejsca styku części czy wyrobów ze stali z powierzchnią opakowania zewnętrznego powinny być przegrodzone papierem inhibitorowym — warstwą inhibitora do metalu. Należy również zapewnie swobodny dopływ par inhibitora do wszystkich miejsc zabezpieczanego przedmiotu przez odpowiednie przeprowadzenie opakowania bezpośredniego, tj. zapewnienie styku papieru z metalem chronionym. Do kopert lub opakowań zbiorczych z polietylenu wystarczy wkładać pasek papieru powlekanego lotnym inhibitorem dla ochrony drobnych części ze stali jak wiertła, nakrętki, śruby, nity itp. Do kopert z tworzyw sztucznych można również pakować części pokryte cienką warstwą inhibitora z jego roztworu w alkoholu.