Konserwacja na zimno oraz na gorąco

Konserwacja na zimno oraz na gorąco. Zanurzanie na zimno jest zalecane szczególnie dla ochrony między-operacyjnej i krótkotrwałej. Należy używać tu środków konserwujących w rozpuszczalnikach lub olejów. Wyparowanie rozpuszczalnika trwa od 5 do 20 minut w zależności od lotności rozpuszczalnika. Później można części owijać w papier. Przy zanurzaniu na gorąco czas operacji i temperatura kąpieli konserwującej regulują grubość warstwy. Środki konserwujące, używane w tej metodzie, tworzą na ogół grubą powłokę. Powstałą warstwę studzi się na chłodnym powietrzu. Czas zestalenia się powłok jest krótki. Metoda ta ma tę zaletę, że wilgoć, która jest na metalu, wyparowuje całkowicie w podwyższonej temperaturze. Przed rozpoczęciem konserwacji należy wygrzać kąpiel w czasie około 30 minut w temperaturze 105 – 115°C, aby usunąć wilgoć. Pianę powstałą na powierzchni, należy usunąć i dopiero wówczas zanurzać wyroby. Warstwę ochronną nanosi się przez jednorazowe lub dwukrotne zanurzenie. Przy jednorazowym zanurzaniu, ogrzewa się kąpiel do około 70°C i trzyma w niej przedmioty przez 3 – 15 minut. Przy zanurzaniu dwukrotnym — początkowo zanurza się przedmioty na 3-15 min w temperaturze około 105°C, następnie po obcieknięciu smaru zanurza się ponownie do kąpieli o temperaturze około 70 °C, na okres 1 – 3 minut. Wyrób pozostawia się dla ochłodzenia, a następnie przenosi na papier parafinowany w celu opakowania. Temperatura kąpieli oraz czas zanurzania powinny być doświadczalnie ustalone dla danego środka konserwującego oraz zabezpieczanych wyrobów.