Usuwanie grubszych konarów za pomocą obcęgów wklęsłych – Przy usuwaniu grubszych konarów ważne jest nie tylko, aby ostateczne zabliźnienie się rany przebiegło bez zakłóceń, ale również by później tkanka przyranna (kalus) nie była widoczna na tle pnia. Do tego typu cięcia służą różnego rodzaju obcęgi wklęsłe, jak wskazuje nazwa, pozostawiona przez nie powierzchnia cięcia nie jest równa, tylko lekko wklęsła. Obcęgi bowiem nieco zagłębiają się w tkankę pnia.
W celu wykonania prawidłowego cięcia należy przystawić obcęgi do konaru w taki sposób, aby czubki szczęk były skierowane pionowo do góry. Cięcie wykonuje się tuż przy pniu.
Między korą a drewnem znajduje się tkanka twórcza (kambium), która ułatwia zabliźnianie się rany. Na jej brzegach następuje wzmożone dzielenie się komórek tej tkanki. Najpierw tworzy ona pierścień, który następnie wypełnia się w środku i w ten sposób rana zostaje zabliźniona. Ponieważ tkanka pokrywająca ranę jest trochę grubsza od tkanki tworzącej korę, właśnie cięcie obcążkami wklęsłymi zagwarantuje, że nie będzie ona wystawała ponad powierzchnię pnia. Wyłącznie u azalii tkanka przyranna jest płaska.