Bonsai Szeflera – (Bonsai Schefflera arboricola)

Charakterystyczną cechą tego gatunku szeflery są dłoniastozłożone liście. Odznaczają się one dużymi rozmiarami, gdyż mają średnicę około 20 cm.
W swojej ojczyźnie – Nowej Zelandii i Australii – Szeflera jest słabo rozgałęzionym, małym drzewem lub dużym krzewem, osiągającym do 3 m wysokości.
Egzemplarze rosnące w miejscach o dużej wilgotności powietrza tworzą korzenie powietrzne, które sięgają aż do ziemi, tam się ukorzeniają i dodatkowo wspierają pień. Mniej lub bardziej obfite rozgałęzienie można uzyskać wyłącznie wtedy, gdy stale usuwa się wierzchołki pędów. Dzięki temu z kątów liści, ale również powyżej zasklepionych miejsc po stałych liściach, roślina wypuszcza nowe pędy.

Stanowisko. Aby ogonki liściowe pozostały krótkie, a powierzchnia liści dość mała, należy zapewnić roślinie możliwie najbardziej nasłonecznione miejsce przy oknie. W okresie wegetacji optymalna temperatura wynosi 18-28°C. natomiast w zimie nie powinna spaść poniżej 15°C.

Podlewanie. Ziemia powinna być stale tylko umiarkowanie wilgotna, aby liście nie stały się zbyt duże. Roślina nie toleruje zarówno stojącej wody, jak i przesuszenia podłoża. Korzystne jest regularne zraszanie.

Nawożenie. W okresie wzrostu zasilać co cztery tygodnie płynnym nawozem o małej zawartości azotanów. Przesadzanie. Co dwa lata do mieszanki ziemi Akadama z kompostem z kory i piaskiem (proporcje 1:1:1), Przy okazji przycina się korzenie.

Przycinanie. Aby doprowadzić do powstania rozgałęzienia typu drzewkowatego, należy obcinać wierzchołki pędów, gdy tylko dany pęd osiągnie pożądaną długość. Jednocześnie powinny być usuwane duże liście, jednak pozostawia się ich ogonki. Po czterech tygodniach same odpadną. Jest to konieczne, aby miejsce po liściu mogło się dobrze zabliźnić.

Drutowanie. Zabiegowi poddaje się jeszcze zielone, mało zdrewniałe pędy. Należy zachować dużą ostrożność, gdyż podczas drutowania można łatwo uszkodzić delikatną korę.