Warstwa miękka otrzymywana przez zanurzenie na gorąco – wazelina techniczna. Opis ogólny. Materiał ten jest miękki i nie zawiera rozpuszczalnika. Nakłada się go po stopieniu i usunięciu śladów wody przez wygrzewanie w ciągu 2 godzin w temperaturze 105 – 110°C. Materiał może zawierać inhibitory korozji. Własności warstwy. Warstwa jest cienka i dokładnie przylega do chronionej powierzchni; nie powinna ona twardnieć, pękać i płynąć w czasie składowania zakonserwowanych części. Przedmioty bezpośrednio przed zabezpieczeniem powinny być oczyszczone, głównie w celu usunięcia kurzu. Oczyszczanie części ze starej wazeliny (przekonserwowanie) można wykonać mechanicznie, za pomocą rozpuszczalnika naftowego albo też przez ich całkowite zanurzenie do gorącego oleju mineralnego w ten sposób, aby środek ochronny mieszał się z olejem, pozostawiając jedynie cienką warstwę oleju na częściach po ich wyjęciu z kąpieli oczyszczającej. Części poddaje się następnie ponownemu zakonserwowaniu. Materiały tego typu mogą być zastosowane do krótkotrwałego (do 6 miesięcy) przechowywania dokładnie wykończonych (np. przez szlifowanie) wyrobów. Sposób nakładania. Ten typ warstwy ochronnej jest zazwyczaj stosowany przez zanurzanie wyrobów do gorącego, stopionego i odwodnionego w temperaturze powyżej 100°C materiału. Po ochłodzeniu tworzy się warstwa antykorozyjna. Grubość warstwy można kontrolować przez ustalenie temperatury kąpieli, ale również zależy ona od wymiarów części i czasu zanurzenia. Najczęściej stosuje się temperaturę 75- 95°C. Polecana grubość warstwy około 0,2 – 0,5 mm. Możliwe jest nanoszenie roztopionej wazeliny na chronioną powierzchnię za pomocą pędzla. Odnosi się to szczególnie do ochrony części dużych urządzeń; lub zespołów częściowo malowanych.